Christopher Willard

„Choć wiele się mówi i pisze o zespole stresu pourazowego (PTSD),to potraumatyczny rozwój (PTG) jest dużo częściej spotykanym następstwem mierzenia się z życiowymi wyzwaniami.” Każda trauma powoduje zaburzenie funkcjonowania ciała, umysłu i/lub upośledza nasze społeczne funkcjonowanie. Christopher Willard, psycholog klinicznym zajmujący się tematyką uważności, autor „Odzyskaj swoją siłę. Jak praktykować samowspółczucie i dbać o rozwój po traumie” rozróżnia trzy rodzaje traum: fizyczną, do której zaliczane są choroby, wypadki, urazy, psychiczną i emocjonalną, do której zalicza się zdarzenia, które niszczą nasze poczucie bezpieczeństwa oraz trzeci rodzaj traumy – traumatyczne wydarzenia w związkach takie jak zastraszanie, przemoc emocjonalna czy zdrada. Autor przekonuje, że w 60% przypadków osoby, które doznały traumy mają szansę doświadczyć potraumatycznego rozwoju. I to właśnie na tym skupia się autor, książka wypełniona jest ćwiczeniami i technikami wspierającymi potraumatyczny rozwój. Duża ilość przykładów z praktyki autora sprawia, że pozycja nie jest suchym, pełnym teorii podręcznikiem dla studentów psychologii, ale inspirującą i skłaniającą do refleksji lekturą. Przyznaję, że w jednej z bohaterek znalazłam swoje odbicie. Będę musiała, podobnie jak ona, spędzić trochę czasu na praktykowaniu samowspółczucia. Z dużą ciekowością przeczytałam, że „Według naukowców samowspółczucie jest skorelowane za zdrowszymi nawykami dotyczącymi podejmowania ryzyka, okazywaniem większej otwartości i szybszym odzyskiwaniem równowagi po poniesieniu porażki. Dzięki tej praktyce stajemy się bardziej optymistyczni i kreatywni, zyskując na tyle dużą pewność siebie, by podejmować działania, czuć dumę z naszych poczynań i nie przywiązywać się za bardzo do osiąganych wyników.” Przyznajcie, że brzmi to niezwykle zachęcająco. „Niewielka” zmiana, która może wiele zmienić. Napisany przystępnym językiem poradnik wskazuje, jak niewielkie zmiany, takie jak skupienie się na oddechu czy postawie ciała mogą nam pomóc. Zwróciłam uwagę, że autor często wpada w filozoficzne tony, co moim zdaniem jest dodatkowym plusem tej pozycji, skłaniając czytelnika do większego zaangażowania. Jak zawsze należy pamiętać, że nawet najlepszy poradnik nie zastąpi profesjonalnej terapii, jeśli ilość traum przytłoczy człowieka. Z mojej strony mogę tylko polecić ten poradnik wszystkim tym, którzy mierzą się ze stresem, chcą nauczyć się uważności czy tak jak ja – samowspółczucia.